Berlin

 
Na de lunch 194 km gereden naar Grosz Kreuz Schmergow (aan de Havel). Achter de Gaststätte Zum Fröhlichen Landmann is een Stellplatz voor de gasten van het restaurant.

Heerlijk gegeten (en gedronken) en geluisterd naar Herr Fröhlich´s verhalen "aus der DDR-Zeit".


Van Schmergow langs de Havel naar Potsdam. Daar de Hollandse wijk bekeken en de (gesloten) joodse begraafplaats.


Door naar Berlijn, waar we op advies van een internet-Dubbellucht-contact naast het Friedrichshain Volkspark parkeren. Hier staan nog meer bussen waar mensen ook permanent in wonen.


De volgende dag gelopen naar de Alex en daar een driedaagse OV-kaart gekocht. Naar de synagoge in de Pestalozzistraat geweest en daarna die in de Oranienburgstraße bezocht.


Op de nabije joodse begraafplaats is alleen het graf van Moses Mendelssohn gerestaureerd. De rest is verborgen onder een parkje waar de buurtbewoonsters zonnebaden.


En dit was nu het Berlijnse internetcafé dat geen USB-stickjes accepteert...

Gelukkig hebben we op onze tweede Stellplatz in de Alexandrinenstraße (bedankt Michael!) een vrij access point gevonden.


Op internet het adres van deze plantenolieboer gevonden. We moeten wel even wachten tot hij om 11 uur aan zijn werkdag begint. 


Daarna verhuizen we naar de standplaats in de Alexandrinenstraße, zodat we kunnen "entsorgen". Die is op loopafstand van het joods museum, waar we de middag doorbrengen. De architectuur is heel indrukwekkend en ondersteunt de tentoonstelling op een hele knappe manier:

Tenslotte bezoeken we de vrijdagavonddienst in de Pestalozzistraat, inderdaad met mooi koor en mooie chazan en een rabbijn die geen blad voor de mond neemt. Buiten ruime politiebewaking i.v.m. een pro-Hezbollah demonstratie een paar straten verderop. Na afloop eten we in het Turkse restaurant aan de overkant waar we inmiddels als oude vrienden begroet worden. En dan nog even langs het Brecht-theater aan de Schiffbauerdamm, waar Sylvia als 16-jarige ook al eens geweest was.


Het Museum für Kommunikation biedt alweer een mooie mengeling van hypermoderne expositietechnieken tegen een klassieke achtergrond.


Checkpoint Charlie blijkt een tourist trap, waar met name de Amerikanen met bussen tegelijk in de rij gaan staan... Ter vergelijking: hetzelfde schilderhuis in 1970, toen Sylvia daar op schoolreis was.


Vervolgens liepen we vast in een gigantische gay- en lesbo-demonstratie. Onvoorstelbaar wat een troep er achterbleef, met name bierflessen en ander glaswerk. De slimmeriken die de hele exemplaren ertussenuit haalden, kunnen nu waarschijnlijk van een rustige oude dag gaan genieten...


Heel decadent een biertje gedronken bij Tucher am Tor, inderdaad vrijwel ònder de Brandenburger Tor.


Het monument voor de 6.000.000 slachtoffers van de Sjoa bezocht. De aanwezigheid van lachende Japanners doet wat afbreuk aan het effect van dit vooral grote monument.


We houden het bezoek aan de nieuwe Rijksdag in reserve voor een volgende Berlijntrip. Het was echt geen weer om minstens 30 minuten in de zon in de rij te gaan staan.


Via diverse architectonische hoogstandjes weer naar Kreuzberg, waar we van een aantal Anatolische vegetarische gerechten hebben genoten.


En zo zag het er op ongeveer deze plek (Potsdammer Platz) uit in resp. 1929 en 1974. (Foto's van Ernst uit 1974)


Als afscheid van Berlijn vanmorgen de joodse begraafplaats in Weissensee bezocht, de grootste in Europa, met 115.000 graven.

Daarna de stad uit, naar het zuidwesten.
Geslapen bij een Raststätte langs de E51.

 

Go to top of page Go to top of page